GÖNÜLLÜ
MAHKUM
Ne kötüdür insanın
aklıyla,
Yüregi arasında
kalması,
Ne kötüdür an kadar
yakın,
Bir asır kadar uzak
olması.
Gönüllü müebbet sevmek,yürek
yanarak,
İçin acıyarak
sevmek..
Bir sese,bir gülüşe ömür
verirsin,
Hasreti içini yakan ateş
olur,
bir nefes gibi içinde
gezer.
Sadece seversin,
bilmeden,görmeden,
Gönüülü mahkumsun...Ve
bilirmisin,
Ne kötüdür ``SEN``deyip
susmak,
``BEN``deyip aglamaklı
kalmak,
Yüregin götürür
gidemezsin...
Aklın götürür
vazgeçemezsin...
Yüregin aklına,aklın yüregine
isyanda,
Gönüllü mahkumsun sen
artık...Müebbet..!
KARCICEGI
